Hausu (1977) & Mo (1983)Vleesetende piano's, vliegende broccolimonsters en het herhaaldelijk terug opeten van kots. Deze Shop zal uw geestelijke gezondheid danig testen!
Sole Survivor & Primal RageOer- en overlevingsinstincten in een B-film jasje.
Ratman & Horror HospitalBehoed u voor rijdende guillotines en Italiaanse ratdwergen!
Shakma & The ManitouDon't ever f@ck with horny baboons or crazy shaman dwarves...
The Puppet Monster Massacre & Meet The Feebles
20/01/2012
Fade to Black & Street Trash
From zero-to-hero meets the ultimate melt movie!
Fade to Black (1980)
Eric Binford is een eenzame filmfreak die op zijn werk wordt uitgelachen en door niemand serieus wordt genomen, zelfs niet door zijn eigen familie. Op een dag leert hij Marilyn kennen, en weet met haar een afspraakje te versieren. Wanneer ze echter niet komt opdagen, en na enige treiterij van zijn tante, slaan bij Eric de stoppen door. Verkleed in zijn favoriete filmpersonages, gaat hij op jacht naar de mensen die hem ooit pestten of iets in de weg hebben gelegd, beginnende met auntie dear.
Dennis Christopher, bekend van ondermeer IT en Breaking Away, zet een bijzonder creepy personage neer als Eric. Zijn transformaties naar Dracula, Imhotep en de cowboy held Hopalong Cassidy zijn bijzonder amusant, sfeervol en behoorlijk freaky Eric Deze stalker wil je zeker niet tegenkomen. Verder zie je een jonge Mickey Rourke het loodje leggen, en Linda Kerridge is perfect gecast als de Marilyn Monroe lookalike.
Fade to Black is in zekere zin een revenge flick, gemixt met wat slasher-elementen, en doorregen met de nodige dramatiek. Regisseur/schrijver Vernon Zimmerman heeft duidelijk zijn best gedaan, maar ik had steeds het gevoel dat in andere handen deze misschien nog net iets meer had kunnen zijn. Al bij al is de film best een kijkje waard, al was het maar voor de vele verwijzingen naar andere B-films die dit stukje cult doorspekken. Dit curiosum is eentje voor de echte filmfreaks.
Nu te koop op Regio 1-2 Import
Daklozen en een bijzonder spicy drankje, wie had gedacht dat het zo’n amusante film kon opleveren.
Street Trash (1987)
De eigenaar van de likeurwinkel in Bumtown New York zoekt voor zijn vast cliënteel een goedkope fix. Ergens in zijn kelder, verscholen in de muur, vindt hij een krat met Viper dat al serieus over datum is. Zonder bezwaar biedt hij het drankje te koop aan, onbewust dat het een niet zo leuke bijwerking heeft. Het brouwsel doet je namelijk smelten, en dan bedoel ik niet van plezier...
Street Trash is het debuut en bovendien ook de laatste film van J. Michael Munro, die in de filmindustrie vooral bekend staat voor zijn camerawerk. De films waar hij aan meegewerkte zijn niet van de minste, oa.Terminator 2, The Abyss en Titanic staan op deze meneer zijn curriculum vitae. Munro en zijn onervaren crew, met een toen nog jonge Bryan Singer in de rangen, heeft met deze film prachtig werk geleverd. Street Trash oogt bijzonder mooi voor een low budget, en is knap en inventief geschoten. Soms krijg je zelfs de gedachte dat een Raimi hier aan het werk was.
De meltdown en blow-up scènes, zijn lekker vettig en enorm kleurrijk, elke schooier heeft zo zijn eigen tintje. De dialogen zijn grappig en aan de aparte kant. Idem dito met de situaties die opduiken. Een hilarische scene is bijvoorbeeld de bende clochards die met een afgesneden penis, vangbal aan het spelen zijn. Ook necrofilie en gang rape komen aan bod, al is dat op een meer suggestieve wijze gebracht. En dan is er nog die memorabele onthoofding door een gasfles, de aftermath die daarop volgt is geweldig in beeld gebracht. Als je het gerucht geloofd dat Street Trash zou gebaseerd zijn op het Akira Kurosawa drama, Dodes’ka-den, wordt het des te geestiger.
Als je van Troma en soortgelijke films houd, dan zal je van deze melt movie vast en zeker genieten. The ooze is strong in this one.
Nu te koop op Regio 1-2 Import
