Hausu (1977) & Mo (1983)
Vleesetende piano's, vliegende broccolimonsters en het herhaaldelijk terug opeten van kots. Deze Shop zal uw geestelijke gezondheid danig testen!

Sole Survivor & Primal Rage
Oer- en overlevingsinstincten in een B-film jasje.

Fade to Black & Street Trash
From zero-to-hero meets the ultimate melt movie!

Shakma & The Manitou
Don't ever f@ck with horny baboons or crazy shaman dwarves...

The Puppet Monster Massacre & Meet The Feebles

Door Steven Coppens a.k.a. Azuul

16/01/2012

Ratman & Horror Hospital

Behoed u voor rijdende guillotines en Italiaanse ratdwergen!

Ratman (1988)

Met Ratman, AKA "The critter from the shitter", brengen we deze maand een ouderwets Italiaans cheese fest op tafel.Ergens op de Caribische Eilanden is een wetenschapper erin geslaagd een rat met een aap te kruisen. Hopend met dit gedrocht de nobelprijs te winnen zetten ze het beest klaar voor vervoer richting Europa. De ratboy vind opgesloten zijn in een oude verroeste vogelkooi maar niks, en ontsnapt midden in de nacht de jungle in. Ze proberen het wezen terug gevangen te nemen, maar met het instinct van een rat en de cleverness van een aap is het een te duchten tegenstander. Na een paar dagen beginnen er hier en daar dode fotomodellen op te duiken, en wordt het duidelijk dat het beestje een craving heeft naar vrouwelijk vlees.

Giuliano Carnimeo gaat met Ratman een beetje buiten zijn gewoonlijke stijl, hij heeft vooral comedy's en westerns op zijn naam, en voegt hij een enorme brok van bad taste aan zijn oeuvre toe. Het was trouwens ook een van zijn laatste films die hij ooit maakte. Wie weet heeft deze sleazy film er wel iets mee te maken. Het verhaal is geschreven door Dardano Sacchetti, die vooral in de jaren tachtig als scenarist furore maakte, en die met heel wat Italiaanse horror

grootmeesters heeft samengewerkt. In Nelson De La Rosa vonden ze de perfecte freak om gestalte te geven aan Mousey. Hij is zo groot, in die tijd de kleinste acteur op aarde, dat je zou denken dat het een puppet on a string is. De La Rosa dook later nog op in John Frankenheimer's The Island of Dr. Moreau, en was de inspiratiebron voor het personage Mini-Me in Austin Powers. (Nelson De La Rosa Dancing)

Goor en bloed is niet echt in grote mate aanwezig in de film. Dat wil niet zeggen dat de fun eraf is. De gebrekkige regie, de verrukkelijk soundtrack van Stefano Mainetti, het sfeertje met giallo invloeden, en het vrouwelijk bloot, met als hoogtepunt de douchescène waarin Eva Grimaldi er lustig op los zeept, maken veel goed. Voor de normale mens is deze midgetsploitation flick misschien geen hoogstaand geval, maar voor mij is dit een kleine gem van filthiness.De vrouwen zijn dus gewaarschuwd als ze nog eens naar de loo gaan. Beter even onder de bril kijken, want wie weet ligt onze kleine vriend wel op de loer.

Horror Hospital (1973)

Deze vergeten titel uit het land van de fish and chips, brengt ons campy seventies fun, olifantenpijpen inbegrepen.Op aanraden van zijn vrienden, besluit Jason een break te nemen van het muziekwereldje. Hij boekt een vakantie bij Hairy Holidays, en gaat richting Dr. Storm's health farm. Onderweg ontmoet hij Judy, een nogal verlegen meisje, dat ook op weg is naar het resort. Niet voor vakantie, maar om haar tante te bezoeken. Daar aangekomen ontmoeten ze Aunt Harris, het vreemde hulpje Frederick en de rolstoelgebonden Dr. Storm. De ontvangst is allesbehalve warm, en het sfeertje dat er hangt is nogal aan de “dode” kant. Alfred uit de eerste vier batman films speelt hier de rol van de gestoorde dokter Storm die de ene lobotomie na de andere uitvoert op zijn gasten. Het kille personage dat hij hier neerzet is erg geslaagd. Michael Gough is niet enkel bekend als Bruce Wayne's butler, de man heeft in meer dan 150 films meegespeeld. Waaronder Wes Craven's The Serpent and the Rainbow, nog wat meer Tim Burton werk en tal van Hammer producties. De eerste ontmoeting met het maf personage Frederick, gespeeld door dwergacteur Skip Martin, komt nogal vreemd en geforceerd over. Maar naarmate de film vordert begint zijn stijl te smaken. Vooral zijn oneliners, en de lijnen tekst die hij precies lijkt te zijn vergeten, zijn echt van goudwaarde.Als je Anthony Balch's werkje in huis haalt, mag je je verwachten aan heel wat goofy stuff en andere idioterij. De dialogen en uitspraken die je tijdens deze trip te horen krijgt zijn totaal fout, en bij momenten hilarisch. En dan is er nog de rondrijdende guillotine, die vluchtende slachtoffers van hun hoofden beroofd.Horror Hospital is charmerende Engelse kitsch van de bovenste plank, waar ik graag mijn tijd in steek en die mijn stamp of approval geniet.

Plaats uw reactie