Hausu (1977) & Mo (1983)
Vleesetende piano's, vliegende broccolimonsters en het herhaaldelijk terug opeten van kots. Deze Shop zal uw geestelijke gezondheid danig testen! 
Fade to Black & Street Trash
From zero-to-hero meets the ultimate melt movie!
Ratman & Horror Hospital
 Behoed u voor rijdende guillotines en Italiaanse ratdwergen!
Shakma & The Manitou
 Don't ever f@ck with horny baboons or crazy shaman dwarves...
The Puppet Monster Massacre & Meet The Feebles
 











23/01/2012

Sole Survivor & Primal Rage

Sole Survivor & Primal Rage

Oer- en overlevingsinstincten in een B-film jasje.


Sole Survivor (1983)
 
Tv-producent Denise Watson komt als enige overlevende, ongeschonden uit een vliegtuigcrash. Tijdens haar verblijf in het ziekenhuis, vermoeden de dokters dat ze aan het "survivor syndroom" lijdt. Mensen die eronder lijden hebben meestal een schuldgevoel, zelfmoordneigingen of denken dat hen niets meer kan overkomen. Na haar ontslag uit het hospitaal, begint Denise stemmen te horen en wordt ze achtervolgd door levende doden. Deze onderdanen van de Grim Reaper proberen haar en iedereen die met haar in contact is geweest, te pakken te krijgen. Deze ‘Sole Survivor’ uit 1983 is het debuut van Thom Eberhardt, die ondermeer ‘Night of the Comet’ en ‘Captain Ron’ met Kurt Russell op zijn conto heeft staan, en is niet te verwarren met de Tv-verfilming van Dean Koontz's geschreven verhaal dat dezelfde naam draagt. Qua sfeer benaderd het sterk de originele ‘Carnival of Souls’ en doet het je een beetje denken aan het werk van de reeds overleden Bob Clark, de man achter de originele ‘Black Christmas’ uit 1974. De film wordt door velen ook vaak bestempeld als de ‘Let's Scare Jessica to Death’ van de jaren '80. Wie dacht dat ‘Final Destination’ destijds origineel uit de hoek kwam, zal waarschijnlijk nog nooit van deze vergeten titel hebben gehoord. Destination is geen complete remake, maar eerder een moderne bewerking van hetzelfde idee. Het verloop van ‘Sole Survivor’ is trager, minder bloedrijk en moet het meer van een enge sfeer hebben, terwijl het bij Destination enkel gaat om zijn entertainende death scenes waarin het bloed rijkelijk vloeit.Zin in een dikke brij nostalgisch creepfest, dan zit je met deze slow burner meer dan goed. Region free US-import.



Primal Rage (1988)
 
Ergens op een universiteit in Florida, probeert Professor Ethridge een middel te ontwikkelen om dode hersencellen terug tot leven te wekken. Enkele schooljournalisten zijn nieuwsgierig naar het werk van de dokter en één van hen, Duffy, breekt in het lab van de professor en vind er een opgesloten baviaan. Hij neemt enkele foto's van het dier, maar dan plots gaat het beest in overdrive. Het breekt uit, bijt in de vlucht Duffy in de arm en springt het raam uit. Na de beet voelt Duffy zich niet echt lekker, krijgt woedeaanvallen en begint mensen te bespringen om hen de nek om te draaien. Blijkbaar was het dier onder invloed van een experimenteel enzyme, virus of drug (who  knows), dat iedereen edereen die ermee in aanraking komt verandert in een oermens (berserker).De familie Rambaldi heeft een groot aandeel in de verwezenlijking van deze film. Carlo "papa" Rambaldi, een oude rot in het vak, zorgde voor de animatronics. Meer dan waarschijnlijk zal deze naam wel een belletje doen rinkelen. In het verleden werkte hij ondermeer mee aan ‘Alien’, de ‘King Kong’ remake uit 1976 en won een Oscar voor de beste visuele effecten met de film ‘E.T.’ . Zijn zoon Vittorio stond hier in voor de regie, terwijl zijn andere zoon Alex de gore effecten verzorgde.We lopen o.a. Patrick Lowe (Slumber Party Massacre 2) tegen het lijf, de broer van de bekendere Rob Lowe, die hier één van de leads voor zijn rekening neemt. Dan hebben we nog Sara Buxton, die in datzelfde jaar nog in Umberto Lenzi's ‘Nightmare Beach’ meespeelde, waarvan de laatstgenoemde deze Primal Rage neerpende. We krijgen Bo Svenson met een kleine paardenstaart te zien, die hier de rol van Professor Ethridge speelt. Onlangs was hij nog te zien in Quentin Tarantino's ‘Inglorious Basterds’. 
 
De ontsnapping van de aap is best wel hilarisch, maar duurt niet lang want het beest wordt al snel tot een sappige roadkill gepromoveerd. Dit allemaal onder begeleidende tonen van Claudio Simonetti (ex-Goblin) Een amusante en aparte ervaring. Pas op het laatste half uur gaat de film echt aan de gang, en zie je de hoodlums van de school, besmet met rage en verkleed als skeletten, bloedig amok maken op het Halloweenbal. Het idee met de skeletten lijkt gepikt te zijn uit ‘The Karate Kid’, maar de kills op het bal zijn grappig en best wel origineel gebracht. Als toemaatje krijgen we nog een bizarre poging tot gangrape voorgeschoteld.Zoals veel Italiaans getinte producties is het geheel een rommeltje, maar de amusementswaarde die deze film met zich meebrengt zit gelukkig op een heel ander niveau. Region free US-import
 

 
Naam:
E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.


Wie wint er?

Zelfs de Frog Bros. moeten zich verdedigen tegen spambots met
een anti-spamvraag. Beide antwoorden zijn trouwens goed...