De Cooohllectie van Ronald Simons

The Return of Troll!

De cooohllectie van Ronald Simons is om van te watertanden. Bij elke aflevering van de Cooohllectie beginnen we ons meer en meer af te vragen of we hier wel door mee moeten gaan. Het woord "hebberig" dekt de lading al niet meer. Enfin, het is voor het grotere goed (een ieder de ogen uitsteken met de collecties van anderen), zullen we maar zeggen... 

Als wij een opsomming doen van een deel van Ronald Simons' levensloop dan snapt u dat Simons tot aan zijn ellebogen in de film zit. We beginnen bij zijn online filmtijdschrift The Cult Corner en het feit dat hij geestverruimende (enkel met behulp van celluloid) avonden organiseert als programmeur van Cinema OT301 (de laatste tijd in samenwerking met regisseur Martin Koolhoven). Hij heeft daarnaast in menig jury gezeten; van projecten als Celluloid Remix, tot 48 Hour Film Project en het Nederlands Online Film Festival en hij nam ook de organisatie van het Nederhorror Korte Film Festival van 2009 op zich. In het dagelijks leven houdt Simons de filmcollecties van het Filmmuseum in de smiezen. Maar bovenal is Simons dus een fervent filmverzamelaar... Een poosje terug hoorden wij 'm uit over zijn verzamelaarspraktijken.

1. Een opwarmertje: waar bestaat de filmminnende collectie uit (boeken, merchandise, DVD en Blu-ray schijven, laserdiscs en zelfs ouderwetse videobanden tellen mee)?

De afgelopen tien jaar heb ik een immense collectie ex-rental VHS-banden opgebouwd. Door mijn verhuizing ben ik deze collectie echter grondig gaan opschonen. Zo heb ik met veel moeite afscheid genomen van zo’n 400 films. Nu bestaat mijn uitgedunde collectie nog uit ruim 250 banden, waaronder films van favoriete regisseurs zoals Dario Argento, John Carpenter & David Cronenberg, en films met invloedrijke hoezen, zoals die van The Beyond van Lucio Fulci, mijn slechtste film aller tijden Troll 2: The Return of Troll, en films uit de meer obscure genres als women-in-prison, kannibalencinema, poliziottesco, en natuurlijk de hoezen die ik heb met een handtekening van Hal Hartley, William Lustig, Paul Naschy, Pino Donaggio en Terry Gilliam.



Ook mijn collectie filmaffiches heb ik flink uitgedund. Daarvan heb ik er na een strenge selectie rond de 150 exemplaren geschonken aan het Nederlands Filmmuseum. Alleen de mooiste en meest waardevolle, waaronder de originele affiches van Maniac (1980) van William Lustig,  Demon Seed van Donald Cammell of Zombi 2 van Lucio Fulci, heb ik bewaard. Ook de reprint van The Man who fell to Earth, waarop regisseur Nicolas Roeg in 2008 zijn handtekening zette, zal ik niet snel wegdoen.

Tevens verzamel ik elpees met soundtracks, waaronder de scores van Goblin (Profondo Rosso, Dawn of the dead), Ennio Morricone, maar ook de originele vinylpersingen van Carrie, Altered States, De Lift, The Thing en The Elephant Man. Mijn collectie filmboeken bestaat tenslotte uit een flink aantal encyclopedieën, filmtheoretische literatuur, overzichtswerken met filmaffiches en vele algemene boeken over horror en genrefilms.

2. Alle grootheden zijn met niets gestart: hoe is het ooit begonnen?

In de jaren tachtig kwam ik in contact met smallfilmer Wim Vink (Pandora's box, Half past midnight), van wie ik vele prachtige filmaffiches en videobanden heb gekocht van met name Italiaanse horrorfilms.

3. En wat is de laatste toevoeging geweest?

Bij The Silver Screen op de Haarlemmerdijk in Amsterdam heb ik onlangs een affiche van Zombi holocaust en van The Warriors gekocht; voor mijn maandelijkse filmavond in Cinema OT301 een DVD van The Toxic Avenger bij filmdistributeur Filmfreak een zeldzame uitgave van Dio perdona... io no! van Giuseppe Colizzi op Nederlandse VHS ex-rental en ook de originele Amerikaanse persing van de elpee van Halloween heb ik onlangs aan mijn collectie mogen toevoegen.

4. Dan mag er nu gepocht worden: mogen wij de aantallen, bij benadering, noteren?

Zo’n 300 DVD’s, 250 VHS’sen, 100 soundtracks op vinyl, 60 filmboeken en 150 filmaffiches.

5. Welk stuk wordt vooraan in de collectie geplaatst als de vrienden op bezoek komen? Kortom wat is het pronkstuk van de collectie?

Pronkstukken zijn mijn filmaffiches van Maniac Ilsa harem keeper of the oil sheiks, het Italiaanse affiche van Friday the 13th: the final chapter en die van Dawn of the dead, de gesigneerde ex-rental videoband Trust van Hal Hartley en de DVD van La porta sul buio, een televisieserie van vier afleveringen geregisseerd door onder andere Dario Argento en Luigi Cozzi.



6. En welk generend stuk verdwijnt in de spelonken en krochten van het opbergsysteem bij bezoek? (Wees gerust, onze bezoekers vertellen het niet verder...)

Mijn interesse is superbreed, en een groot deel van mijn collectie bestaat uit genrefilms, dus ik schaam mij nergens voor. Films met veelzeggende titels als Women's camp 119 van Bruno Mattei en Zoltan, hound of Dracula en Sorority house massacre liggen vreedzaam naast de juweeltjes van Tarkovski, Herzog & Ozu.

7. Welke film in de collectie is inmiddels grijs gedraaid?

Ik ben meestal al lang blij als ik een film een keer heb gezien, dus herkijken doe ik nauwelijks. Er liggen nog zo’n honderdvijftig films op hun eerste kijkbeurt te wachten, dus ik hou het meestal bij één keer kijken. Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen. Zo heb ik Return of the living dead, Stand by me, Evil dead II, Spetters, Robocop en Suspiria toch wel vele, vele malen gezien.



8. Wat mist er node in de collectie? (Indien gewenst sturen wij de antwoorden op de vragen door aan familie en vrienden, subtiele hints zijn ons niet vreemd.)

Naar de originele elpee van Tenebrae van Dario Argento met de muziek van Goblin ben ik al jaren op zoek.

9. Welke winkel is hofleverancier van de collectie?

Veel komt van rommelmarkten, platenzaken, filmposterwinkels en videotheken in binnen-en buitenland, een flink aantal objecten koop ik via Marktplaats en eBay, en daarnaast bij The Silver Screen en de Cultvideotheek aan de Amstel.  

10. Voor eigen bestwil: welke filmschijf of welk boek zou iedereen op de plank moeten hebben?

Aanraders zijn de poliziottesco Milano Odia: La polizia non puo sparare, Walkabout van Nicolas Roeg, de giallo Tenebrae van Dario Argento, Assault on precinct 13 van John Carpenter, Onibaba van Kaneto Shindô, Wan pipel van Pim de la Parra, de film noir Kiss me deadly, alles van Michael Haneke, Das Kabinett des dr. Caligari (1920), alles van Jean-Pierre & Luc Dardenne, Faust (1926) van Murnau, Milano violenta van Umberto Lenzi, Polanski’s Repulsion, Masque of the red death van Roger Corman met Nicolas Roeg achter de camera, en tenslotte nog het gehele oeuvre van Andrei Tarkovski.



11. En afsluitend: bij wie zou er eens in de collectie geneusd moeten worden?

Filmvrienden van mij hebben enorme, jaloersmakende verzamelingen. De ene heeft stapels zeldzame Italiaanse affiches, de ander kastenvol filmboeken en weer een ander een kelder vol ex-rentals. Door te verzamelen, maak je elkaar ook continu gek, want er is nog zo eindeloos veel om aan te schaffen. Gelukkig ben ik wat DVD’s betreft in vergelijking met anderen niet zo veel bezig met beeldkwaliteit, aspectratio of dubbing. Er zijn genoeg verzamelaars die van films meerdere versies in huis hebben, omdat bij de ene editie de dubbing beter is, het geluid helderder of de beeldverhouding een fractie idealer dan bij de andere editie. Ik ben al blij als ik van zoveel mogelijk juweeltjes in ieder geval één prima versie heb.

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.