Door Kees van Dijkhuizen

 

(500) Days of Summer zet twee uitersten tegenover elkaar, en dan niet braaf als in 'viespeuk' vs. 'nette dame', maar gedurfd, als in 'illusie' vs. 'realiteit'. Tom vormt hier de illusie; hij stelt zich de ultieme liefde voor en ziet die in Summer, waarbij haar signalen die anders aangeven worden genegeerd. Summer is allesbehalve hetzelfde: als zij het niet ziet zitten, ziet ze het niet zitten, en als ze haar dag niet heeft, dan moet Tom ook niet proberen haar op te fleuren. Er is een constante spanning die de film onvoorspelbaar en fris maakt.

 

Romcom heeft een flauwe bijsmaak gekregen, maar (500) Days of Summer steekt daar gelukkig hoog boven uit. Dat betekent niet dat de film geen romcom is, integendeel. Er is voldoende rom en heel wat com, maar de com is wat moeilijker te vinden en vereist een zekere zin van nadenken wat bij andere in het genre niet voorkomt. Regisseur Marc Webb brengt duidelijk zijn specialiteiten in de film: als voormalig videoclipregisseur, is er een scène waarin Tom uit vreugde een musicalstukje à la Singin' in the Rain. Het werkt precies zoals het bedoeld was en geeft de film een eigenaardig tintje dat volkomen uniek is.

 

Er zijn weinig films in het genre die zo slagen als (500) Days of Summer; het is vrolijk, reëel, uniek en totaal herkenbaar. Wie zich niet kan vinden in de relatie tussen Tom en Summer, kan zich zeker wel vinden in hun uitstapje naar het museum waarbij ze proberen kunst te analyseren. De film wordt ondersteund met een goed gekozen soundtrack en een unieke stijl, maar draaft er nooit zo in door dat het vervelend wordt (ik wijs naar Juno). Een aanrader voor iedereen die de confrontatie is aangegaan met liefde, verdriet en onbegrip.

 

De Schijf
In Engeland is een uitgebreide Blu-Ray versie van (500) Days of Summer te verkrijgen, welke hieronder wordt besproken. In Nederland is vooralsnog alleen een dvd met als extraatje verwijderde scènes verkrijgbaar.

De film staat in 2.40:1 op deze Blu-Ray Disc. Het beeld is over het algemeen neutraal en bevat voldoende scherpte. Met name close-ups ogen gedetailleerd. Een minimale hoeveelheid grain draagt bij aan de toon van het verhaal. Het geluid is ook puik, vooral aanwezig in de muzikale scènes. De achterste kanalen worden voornamelijk gebruikt voor omgevingsgeluiden, maar voegen in de rustige scènes weinig toe.

 

Lost Days of Summer bevat een kwartier aan verwijderde scènes die vooral geknipt zijn om het tempo van de film constant te houden; desalniettemin leuk om te zien. Bank Dance is een korte videoclip voor een liedje van Zooey Deschanel en toont de twee hoofdrolspelers dansend in een bank; geregisseerd door Marc Webb zelf, zou dit bijna onder verwijderde scènes kunnen passen. Mean's Cinemash: "Sid and Nancy/(500) Days of Summer" is een parodie op Sid en Nancy, waarbij Sid gespeeld wordt door Zooey Deschanel en Nancy door Joseph Gordon-Levitt; een tikkeltje melig, zoals u al begrijpt. Conversations with Zooey and Joseph zijn verrassend saaie gesprekken tussen de twee hoofdrolspelers die helaas weinig te zeggen hebben. Hun opvattingen over acteren en je inleven in het personage vormen niet echt een hoogtepunt en zijn in vergelijking met de film erg afgezaagd. Een videoclip van Sweet Disposition door The Temper Trap is ook aanwezig. Tenslotte is er een digitale kopie bijgesloten. Het aanbod extra's is voldoende, maar audiocommentaar ontbreekt, om nog maar niet te spreken van de tal andere extra's op de Amerikaanse uitgave.

Het standaard Blu-Ray Disc-doosje is omhuld door een extra kartonnen hoes.

Tweet