Door Ronald Rijntjes

De Tweede Wereld oorlog is in volle gang. Duitsland boekt vele overwinningen en krijgt ook een probleem met de afvoer van de Joodse gemeenschap in de verschillende landen die ze al veroverd hebben. Er wordt hard gewerkt aan de bouw van vele concentratie- en werkkampen. Alleen is dat op dit moment te weinig. De ministers van binnenlandse zaken, waaronder Dr. Gehard Klopher (Fabian Busch) en Friedrich Wilhelm Kritzinger (Thomas Loibl) zitten in dit overleg tegenover de afvaardiging van het Duitse Rijk en zullen toch nog proberen te onderhandelen om hopelijk levens te redden. 

 

De vergadering word geleid door Reinhard Heydrich (Phillip Hochmair) het hoofd van de geheime dienst en de SD. Daarnaast zitten er verschillende kopstukken aan tafel van de SS en de NSDAP. Heydrich had als doel om binnen het negentig minuten durende overleg gezamenlijk tot de eindoplossing te komen van het Jodenvraagstuk. Het was dan ook van groot belang dat iedere aanwezige akkoord zou gaan met het voorstel. 

 

De Joden zouden namelijk binnen Europa weggehaald moeten worden. Voor het ministerie is dit nogal een behoorlijke grote keuze. Zou het niet anders kunnen? En vanaf dat moment zal een iedere vertegenwoordiger spreken over een mogelijke oplossing, want Dr. Rudolf Lange (Frederic Linkemann) die in Estland gestationeerd is en er in geslaagd is om het land ‘Jodenvrij’ te maken. In Polen is dit nog lang niet het geval. En willen ze zo snel mogelijk van dit ‘probleem’ af.

 

Het is nu alweer tachtig jaar geleden dat dit historische moment plaatsvond in de villa aan de Wannsee. En iedereen weet wat voor een afschuwelijke gevolgen deze beslissing heeft gehad in de geschiedenis. Tot op de dag van vandaag blijft het een gruweldaad. En helemaal nu er ook wederom in Europa bijna hetzelfde gebeurt. Regisseur Matti Geschonneck heeft dit moment van minuut tot minuut in beeld gebracht. En de feiten aan de hand van een bewaarde notulen vertelt. het zou voor de aanwezige ministers echt verschrikkelijk geweest zijn geweest om hierbij aanwezig te moeten zijn geweest. 

 

Maar ook hoe men tijdens een vergadering over miljoenen mensen hun lot bepaald werd. De cast brengt dit dan ook erg realistich door hun sterke spel. En dan zijn het niet alleen de goede dialogen die de scenes interessant maken, maar ook de emotie en gedrag. Als kijker maak je deel uit van dit moment en zit je bovenop de personages. Acteur Phillip Hochmair speelt echt geloofwaardig, hij staat er echt als een leider. Zijn rechter hand Dr. Eberhard Schongarth, gespeeld door Maximilian Bruckner gooit ook hoge ogen. Het zijn stuk voor stuk individuen die hier tot elkaar moeten komen en elk met hun eigen belang. 

 

Zo is het dan ook voor acteur Fabian Busch om een andere rol dan die van een Duitse strijder. Hij speelt met veel passie zijn rol om toch nog even menselijk te blijven en dat doet hij erg goed. Het totaalplaatje klopt gewoon van begin tot eind. En het blijft boeiend, ook al speelt het zich alleen in de villa af in een ruimte met alleen tafels en stoelen en wordt er veel gepraat. Het is het onderwerp dat belangrijk is en gehoord en gezien moet worden. En zeker zonder soundtrack, dat maakt het nog intiemer en realistisch. En waar ook nog eens nieuwe details van de oorlog op tafel wordt gelegd. Zeer interessant en de moeite waard om te gaan zien. Die Wannsee Konferenz is vanaf nu te zien in de Nederlandse filmtheaters.