Face

Subtiel of slecht?

Junji Sakamoto is een nog vrij onbekende naam in Nederland terwijl hij in zijn eigen land Japan kritische en commerciële successen scoorde. Zijn meest geloofde film is Kao, dat nu onder de titel Face uitgebracht wordt door het dvd-label Koinobori van Filmfreak distributie. Of Face de naamsbekendheid van Junji Sakamoto zal vergroten is nog maar de vraag, aangezien het een film is die wellicht te subtiel en onuitgesproken is om een groot publiek te plezieren.



Masako is een mollige, verlegen en stuntelige vrouw die constant op haar huid wordt gezeten door haar dominante zus. Wanneer de moeder van Masako overlijdt en er niemand meer is om Masako te beschermen tegen de pesterijen van de zus loopt de situatie uit de hand. Masako vermoordt haar zus en slaat op de vlucht. Tijdens deze vlucht krijgt ze te maken met een heleboel eigenaardige mensen met wie ze goede tijden en slechte tijden beleeft. Dit alles speelt zich af in een hectisch jaar in de geschiedenis van Japan; iets wat in het boekje dat bij de dvd zit mooi gecontextualiseerd wordt. 

Masako is de kapstok waar de rest van de personages en gebeurtenissen aan opgehangen worden, en aangezien Masako een stille, introverte vrouw is krijgen we geen compleet beeld van haar. Dat zorgt ervoor dat haar reacties op de gebeurtenissen rondom haar soms moeilijk te definiëren zijn. Daardoor is de film onvoorspelbaar, wat een pluspunt is, maar dat zorgt er ook voor dat het moeilijk is om je te identificeren met Masako, wat een minpunt is.

Het goede van Face is dus dat je niet weet waar de plot zich naartoe beweegt, en ook het einde laat nog veel ruimte voor bespiegeling over. Het ene moment is de film hierdoor erg komisch, dan weer ontroerend en regelmatig ook ontregelend. Sommige heftige scènes worden afgewisseld met kleine komische, en dat zorgt ervoor dat de kijker uit balans gebracht wordt. De onvoorspelbaarheid van de film is goed, maar doordat Masako daar min of meer onbevangen in blijft staan is er geen sprake van een echte ontwikkeling.

Het grote probleem met de film is dan ook het karakter van Masako, er is een dunne grens tussen subtiele karakterontwikkeling en onpeilbaarheid. Masako is grotendeels onpeilbaar. Het is al gedurfd om een sociaal onhandig personage het middelpunt te laten zijn van een roadmovie/drama, maar dan moet ten minste verwacht kunnen worden van de film dat deze enkele handgrepen geeft tot identificatie van het personage. Masako is een personage waarbij zulke handgrepen nauwelijks aanwezig zijn.

Een personage met conflicterende acties en reacties kan duiden op psychologisch uitgedacht schrijfwerk, maar het kan ook duiden op weinig grip op de karakters en onhandig schrijfwerk. Binnen het script is niet altijd duidelijk of het subtiel schrijfwerk is, of gewoon incompetent. Duidt de onvoorspelbaarheid op creativiteit of te weinig grip op de karakters? Dat heeft zijn weerslag op de film: doordat er geen identificatie is met Masako, en alle gebeurtenissen die rondom haar ontspinnen, blijft de film afstandelijk en onvoorspelbaar. Dat is dus zowel goed als slecht te noemen. Het is in ieder geval niet conventioneel.

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.