The Miracle of Life (2013)Afgelopen zomer kreeg ik tijdens mijn vakantie een leuke email.
Hellraiser (1987)Frank Cotton is een man op zoek naar het ultieme genot.
The Texas Chain Saw Massacre (1974)Sally en haar invalide broer Franklin willen de vakantie doorbrengen in het verlaten huisje van hun grootouders.
Candyman (1992)Laatstejaarsstudente Helen Lyle maakt samen met haar vriendin Bernadette een thesis over stadslegendes.
A Nightmare on Elm Street (1984)Vier tieners hebben allen afschuwelijke nachtmerries waarin dezelfde figuur centraal staat.
28/10/2013
Kill List (2011)
Ben Wheatley
Ex-militair Jay heeft het samen met zijn vrouw Shel heel moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen.
Aangezien hij zonder werk zit blijven de rekeningen onbetaald en wordt het moeilijk hun zoontje te onderhouden. Dit zorgt voor vele strubbelingen en ruzies die even aan de kant worden geschoven wanneer Gal, een vriend van Jay, langskomt met zijn mysterieuze nieuwe vriendin. Wat een gezellige en plezante avond moet worden, valt jammer genoeg in het water door een nieuwe en heftige woordenwisseling tussen het koppel. Plots lijkt er alsnog licht aan het einde van de tunnel te zijn wanneer Gal met een voorstel op de proppen komt. Eentje dat Jay onmogelijk kan weigeren omwille van het financiële plaatje: huurmoordenaar worden.
Het duo wordt uitgenodigd op een meeting waar ze hun doelwitten zullen vernemen samen met, uiteraard, de vergoeding voor de diverse opdrachten. Hoewel ze het zaakje niet helemaal vertrouwen, de grote baas blijkt een bijzonder mysterieus individu te zijn, haalt het afgesproken bedrag hen alsnog over. Het eerste slachtoffer blijkt een priester te zijn en, raar maar waar, die lijkt juist blij te zijn wanneer Jay een kogel door zijn hoofd jaagt. Doelwit nummer twee is een bibliothecaris die er een ziekelijke hobby op na houdt. Eens Jay dit te weten komt, slaan de stoppen bij hem door en schakelt hij de man op bijzonder gewelddadige manier uit. Wanneer ze aan de villa van het derde heerschap komen, krijgt de opdracht echter een bizarre wending. Plots is niet enkel het leven van beide vrienden in gevaar, ook de vrouw en zoon van Jay worden met de dood bedreigd.
Kill List is de tweede langspeler van de Britse regisseur Ben Wheatley en was meteen goed voor enkele nominaties op tal van filmfestivals. De man was bovendien in 2011 te gast in Brugge op het Razor Reel Fantastic Film Festival. Al die aandacht leidde hem naar tal van nieuwe projecten waaronder Sightseers, The ABCs of Death en A Field in England. Deze Kill List begint meer als een sociaal drama dat niet zou misstaan in het oeuvre van Ken Loach. Vooraleer onze twee vrienden aan het werk gaan, zijn we al een half uur ver. Maar wees gerust, het wordt nooit vervelend. Integendeel, het zorgt ervoor dat je enkel meer sympathie krijgt voor de hoofdpersonages waardoor de schok nog groter wordt.
Als kijker wil je enkel dat alles goed komt, maar door de ronduit sardonische manier waarop Wheatley het verhaal langzaamaan ontvouwd, moet je als kijker geduld hebben eer je het lot van de personages te weten komt. Het tweede deel van de film kan je dan weer beschouwen als een ‘Hit Men’ film, maar dan wel eentje die je nog nooit hebt gezien. Verwacht je niet aan een soort Léon, want daar is deze Kill List te grimmig en genadeloos voor. Uiteindelijk evolueert de film zelfs in een beklemmende en huiveringwekkende horrorfilm. Er is een scène waarin Jay en Gal met een klein lampje op hun hoofd door een pikdonkere tunnel moeten vluchten van hun belagers. Lang geleden dat ik bij een film nog zo’n benauwd gevoel kreeg.
Om de kijkers op het einde van de prent nog een extra klop van de hamer te geven, hebben de makers gekozen om Kill List op te zadelen met vraagtekens. Want uiteindelijk heb je er het raden naar waar de film nu eigenlijk over gaat. Wat mij betreft valt er niets op te merken over het script of de opbouw van het verhaal. Ook de acteerprestaties zijn van een redelijk hoog niveau, de hoofdrolspelers verdienen minstens een heuse pluim en grotere naamsbekendheid! Vooral Neil Maskell mag een pak meer aandacht krijgen: hij speelt de rol van de getormenteerde Jay met zodanig veel overgave dat je als het ware medelijden met hem krijgt en zelfs zijn brutale uitbarstingen weet te vergeven. Bovendien schijnen de meeste dialogen grotendeels geïmproviseerd te zijn, wat de authenticiteit van de storytelling ten goede is gekomen. Niet alleen de acteurs, regisseur en het script, maar ook de grimmige sfeer is een absolute meerwaarde. Die zorgt ervoor dat je nagenoeg de hele rit opgezadeld zit met een gespannen gevoel.
Velen zullen tijdens het eerste halfuur zin hebben om de film af te zetten. Diegenen die vanaf minuut één een horrorfilm verwachten, komen dus bedrogen uit. Maar blijf in hemelsnaam van je afstandsbediening en kijk de film uit. Het is er eentje die potentieel heeft om een echte cultklassieker te worden en het zou dus zonde zijn hem niet volledig uit te zitten, tenzij je er de maag niet voor hebt! Wees namelijk gewaarschuwd: het einde is een mokerslag eerste klas! Kill List is een ware must-see voor de horrorfanaten die zoeken naar een film met meerwaarde.
Het duo wordt uitgenodigd op een meeting waar ze hun doelwitten zullen vernemen samen met, uiteraard, de vergoeding voor de diverse opdrachten. Hoewel ze het zaakje niet helemaal vertrouwen, de grote baas blijkt een bijzonder mysterieus individu te zijn, haalt het afgesproken bedrag hen alsnog over. Het eerste slachtoffer blijkt een priester te zijn en, raar maar waar, die lijkt juist blij te zijn wanneer Jay een kogel door zijn hoofd jaagt. Doelwit nummer twee is een bibliothecaris die er een ziekelijke hobby op na houdt. Eens Jay dit te weten komt, slaan de stoppen bij hem door en schakelt hij de man op bijzonder gewelddadige manier uit. Wanneer ze aan de villa van het derde heerschap komen, krijgt de opdracht echter een bizarre wending. Plots is niet enkel het leven van beide vrienden in gevaar, ook de vrouw en zoon van Jay worden met de dood bedreigd.
Kill List is de tweede langspeler van de Britse regisseur Ben Wheatley en was meteen goed voor enkele nominaties op tal van filmfestivals. De man was bovendien in 2011 te gast in Brugge op het Razor Reel Fantastic Film Festival. Al die aandacht leidde hem naar tal van nieuwe projecten waaronder Sightseers, The ABCs of Death en A Field in England. Deze Kill List begint meer als een sociaal drama dat niet zou misstaan in het oeuvre van Ken Loach. Vooraleer onze twee vrienden aan het werk gaan, zijn we al een half uur ver. Maar wees gerust, het wordt nooit vervelend. Integendeel, het zorgt ervoor dat je enkel meer sympathie krijgt voor de hoofdpersonages waardoor de schok nog groter wordt.
Als kijker wil je enkel dat alles goed komt, maar door de ronduit sardonische manier waarop Wheatley het verhaal langzaamaan ontvouwd, moet je als kijker geduld hebben eer je het lot van de personages te weten komt. Het tweede deel van de film kan je dan weer beschouwen als een ‘Hit Men’ film, maar dan wel eentje die je nog nooit hebt gezien. Verwacht je niet aan een soort Léon, want daar is deze Kill List te grimmig en genadeloos voor. Uiteindelijk evolueert de film zelfs in een beklemmende en huiveringwekkende horrorfilm. Er is een scène waarin Jay en Gal met een klein lampje op hun hoofd door een pikdonkere tunnel moeten vluchten van hun belagers. Lang geleden dat ik bij een film nog zo’n benauwd gevoel kreeg.
Om de kijkers op het einde van de prent nog een extra klop van de hamer te geven, hebben de makers gekozen om Kill List op te zadelen met vraagtekens. Want uiteindelijk heb je er het raden naar waar de film nu eigenlijk over gaat. Wat mij betreft valt er niets op te merken over het script of de opbouw van het verhaal. Ook de acteerprestaties zijn van een redelijk hoog niveau, de hoofdrolspelers verdienen minstens een heuse pluim en grotere naamsbekendheid! Vooral Neil Maskell mag een pak meer aandacht krijgen: hij speelt de rol van de getormenteerde Jay met zodanig veel overgave dat je als het ware medelijden met hem krijgt en zelfs zijn brutale uitbarstingen weet te vergeven. Bovendien schijnen de meeste dialogen grotendeels geïmproviseerd te zijn, wat de authenticiteit van de storytelling ten goede is gekomen. Niet alleen de acteurs, regisseur en het script, maar ook de grimmige sfeer is een absolute meerwaarde. Die zorgt ervoor dat je nagenoeg de hele rit opgezadeld zit met een gespannen gevoel.
Velen zullen tijdens het eerste halfuur zin hebben om de film af te zetten. Diegenen die vanaf minuut één een horrorfilm verwachten, komen dus bedrogen uit. Maar blijf in hemelsnaam van je afstandsbediening en kijk de film uit. Het is er eentje die potentieel heeft om een echte cultklassieker te worden en het zou dus zonde zijn hem niet volledig uit te zitten, tenzij je er de maag niet voor hebt! Wees namelijk gewaarschuwd: het einde is een mokerslag eerste klas! Kill List is een ware must-see voor de horrorfanaten die zoeken naar een film met meerwaarde.
