The Miracle of Life (2013)Afgelopen zomer kreeg ik tijdens mijn vakantie een leuke email.
Hellraiser (1987)Frank Cotton is een man op zoek naar het ultieme genot.
The Texas Chain Saw Massacre (1974)Sally en haar invalide broer Franklin willen de vakantie doorbrengen in het verlaten huisje van hun grootouders.
Candyman (1992)Laatstejaarsstudente Helen Lyle maakt samen met haar vriendin Bernadette een thesis over stadslegendes.
A Nightmare on Elm Street (1984)Vier tieners hebben allen afschuwelijke nachtmerries waarin dezelfde figuur centraal staat.
02/10/2014
Mindscape (2013)
Jorge Dorado
Mark Strong, Taissa Farmiga, Brian Cox, Noah Taylor,...
Zie meer details
Zie meer details
John Washington is een geheugendetective die de gave bezit om zich te nestelen in het brein van eender welk persoon.
Zo kan hij hun traumatische of gewelddadige gebeurtenissen beleven alsof hij diegene was die alles meemaakte. Hierdoor is hij gekend als één van de beste in zijn vak, het zorgt voor een streepje voor waardoor hij er in slaagt heel wat zaken op te lossen. Op professioneel vlak zit alles dus duidelijk snor, maar privé gaat het heel wat minder. De man heeft zowel van zijn vrouw als kind al afscheid moeten nemen en door dat verlies belandt hij in een emotionele hel.
Tijdens één van zijn sessies krijgt hij het, door de absolute intense inleving, bijzonder hard te verduren. De immense druk resulteert bijna in een beroerte waardoor er beslist wordt John op inactief te plaatsen. Hij probeert deze rustperiode zo goed mogelijk te benutten en besluit daarna voorzichtig de draad opnieuw op te pikken. Zijn eerste case is die van Anna. Hij wordt opgedragen te achterhalen waarom de jonge vrouw zich plotseling aan een hongerstaking heeft onderworpen. Wat op het eerste zicht een bijzonder ongecompliceerde zaak lijkt te zijn, blijkt al snel veel ernstiger en dieper.
Mindscape is een Spaans-Amerikaanse psychologische triller. Het is het debuut van de Spaanse Jorge Dorado die zich, kijk gewoon maar eens naar de aftiteling, klaarblijkelijk liet omringen door gerenommeerde namen. Deze samenwerking, gecombineerd met het duidelijke talent van Dorado, zorgt er voor dat je zijn debuut zeker als geslaagd mag bestempelen.
Er is heel duidelijk nagedacht over het concept van de film want als kijker heb je, ook al speelt het verhaal zich af in de nabije toekomst, geen enkele moeite om je in te leven in het plot van Mindscape. Ook naarmate de minuten verder tikken, en bijgevolg het narratief verder ontrafeld wordt, merk je eigenlijk heel weinig echte foutjes op in het script. Het mag dan wel een film zijn die zich situeert in het mindfuck-genre, gelukkig bleven de hiaten en de bij de haren getrokken plotholtes en wendingen uit. Hier en daar wordt weliswaar een cliché aangehaald, maar dat kijken we door bovenstaande met plezier door de vingers.
De film richt zich wel duidelijk tot een zekere doelgroep. Persoonlijk moet ik bekennen dat dit subgenre wel degelijk tot één van mijn favoriete genres toebehoort. Ik word graag uitgedaagd tijdens een film en hou dan ook van alle puzzeltjes die me doorheen de speelduur aangereikt worden. Ik ondervind het als een echt plezier om na te gaan hoe ik alle stukjes in elkaar kan doen passen.
Het begin is net daardoor absoluut veelbelovend. John die neergezet wordt als een emotioneel wrak, rond dwalend in het geheugen van de tiener Anna die er op het eerste zicht volkomen normaal lijkt uit te zien. Maar al gauw worden ook haar donkere kantjes ontdekt. De chemie tussen de acteurs Mark Strong (John) en Taissa Farmiga (Anna) zorgt voor vuurwerk op het scherm. Een huivering liep meer dan eens over mijn lichaam bij het zien van de diverse flashbacks die opgenomen zijn in het verhaal. En laat me er ook bij vermelden dat de flashbacks, zoals dat zo vaak gebeurt, niet gebruikt zijn als tijdsvulling, maar wel degelijk hun bijdrage leveren in de opbouw van het verhaal. Ze zijn dan ook een absolute meerwaarde!
De toon van de film is donker en dit zorgt voor een zeker spanningsveld. De acteurs doen hun ding al mag je Mark Strong zeker en vast bestempelen als de leading man in het geheel. Dit, samen met de duidelijke blik en visie van regisseur Dorado, zorgt voor een hele mooie combinatie. Kan ik dan niets negatief aanhalen? Jawel. Zoals reeds aangehaald werd deze film gemaakt voor een bepaalde doelgroep en eindigt die met meer vragen dan antwoorden. Voor mij persoonlijk vormt dat geen probleem, maar, toegegeven, hier en daar mocht er gerust wat meer kracht en punch hebben gezeten. Dit heeft als gevolgd dat je echt geen getrainde filmkijker hoeft te zijn om bepaalde wendingen aan te zien komen. Het voorspellen van bepaalde plotwendingen zou ik zelfs eerder ‘makkelijk’ noemen.
Toch blijft de eindconclusie dat Mindscape een goeie film is. Jorge Dorade mag best trots zijn op het afgeleverde product en hopelijk resulteert dit droomdebuut voor hem snel in een volgend project.
(Distributeur: A-Film Benelux)
Tijdens één van zijn sessies krijgt hij het, door de absolute intense inleving, bijzonder hard te verduren. De immense druk resulteert bijna in een beroerte waardoor er beslist wordt John op inactief te plaatsen. Hij probeert deze rustperiode zo goed mogelijk te benutten en besluit daarna voorzichtig de draad opnieuw op te pikken. Zijn eerste case is die van Anna. Hij wordt opgedragen te achterhalen waarom de jonge vrouw zich plotseling aan een hongerstaking heeft onderworpen. Wat op het eerste zicht een bijzonder ongecompliceerde zaak lijkt te zijn, blijkt al snel veel ernstiger en dieper.
Mindscape is een Spaans-Amerikaanse psychologische triller. Het is het debuut van de Spaanse Jorge Dorado die zich, kijk gewoon maar eens naar de aftiteling, klaarblijkelijk liet omringen door gerenommeerde namen. Deze samenwerking, gecombineerd met het duidelijke talent van Dorado, zorgt er voor dat je zijn debuut zeker als geslaagd mag bestempelen.
Er is heel duidelijk nagedacht over het concept van de film want als kijker heb je, ook al speelt het verhaal zich af in de nabije toekomst, geen enkele moeite om je in te leven in het plot van Mindscape. Ook naarmate de minuten verder tikken, en bijgevolg het narratief verder ontrafeld wordt, merk je eigenlijk heel weinig echte foutjes op in het script. Het mag dan wel een film zijn die zich situeert in het mindfuck-genre, gelukkig bleven de hiaten en de bij de haren getrokken plotholtes en wendingen uit. Hier en daar wordt weliswaar een cliché aangehaald, maar dat kijken we door bovenstaande met plezier door de vingers.
De film richt zich wel duidelijk tot een zekere doelgroep. Persoonlijk moet ik bekennen dat dit subgenre wel degelijk tot één van mijn favoriete genres toebehoort. Ik word graag uitgedaagd tijdens een film en hou dan ook van alle puzzeltjes die me doorheen de speelduur aangereikt worden. Ik ondervind het als een echt plezier om na te gaan hoe ik alle stukjes in elkaar kan doen passen.
Het begin is net daardoor absoluut veelbelovend. John die neergezet wordt als een emotioneel wrak, rond dwalend in het geheugen van de tiener Anna die er op het eerste zicht volkomen normaal lijkt uit te zien. Maar al gauw worden ook haar donkere kantjes ontdekt. De chemie tussen de acteurs Mark Strong (John) en Taissa Farmiga (Anna) zorgt voor vuurwerk op het scherm. Een huivering liep meer dan eens over mijn lichaam bij het zien van de diverse flashbacks die opgenomen zijn in het verhaal. En laat me er ook bij vermelden dat de flashbacks, zoals dat zo vaak gebeurt, niet gebruikt zijn als tijdsvulling, maar wel degelijk hun bijdrage leveren in de opbouw van het verhaal. Ze zijn dan ook een absolute meerwaarde!
De toon van de film is donker en dit zorgt voor een zeker spanningsveld. De acteurs doen hun ding al mag je Mark Strong zeker en vast bestempelen als de leading man in het geheel. Dit, samen met de duidelijke blik en visie van regisseur Dorado, zorgt voor een hele mooie combinatie. Kan ik dan niets negatief aanhalen? Jawel. Zoals reeds aangehaald werd deze film gemaakt voor een bepaalde doelgroep en eindigt die met meer vragen dan antwoorden. Voor mij persoonlijk vormt dat geen probleem, maar, toegegeven, hier en daar mocht er gerust wat meer kracht en punch hebben gezeten. Dit heeft als gevolgd dat je echt geen getrainde filmkijker hoeft te zijn om bepaalde wendingen aan te zien komen. Het voorspellen van bepaalde plotwendingen zou ik zelfs eerder ‘makkelijk’ noemen.
Toch blijft de eindconclusie dat Mindscape een goeie film is. Jorge Dorade mag best trots zijn op het afgeleverde product en hopelijk resulteert dit droomdebuut voor hem snel in een volgend project.
(Distributeur: A-Film Benelux)
