Film-O-Rama Beter Beeld & Geluid, home cinema Nieuws Buis Agenda Bios Welbeschouwd Columns Film-O-Rakel Film-O-Rama Afmelden Profiel Aanmelden Registeren

 

24/09/2009

Picnic

Onwennig dagje uit

Sinds het overweldigende succes van 4 Months, 3 Weeks and 2 Days - winnaar van de Gouden Palm in 2007 - staat de Roemeense cinema volop in de schijnwerpers. Jonge, eigenzinnige filmmakers staan plots op en maken film na film. Een van deze filmmakers is Adrian Sitaru en zijn al twee jaar oude Picnic is vanaf heden in de Nederlandse bioscopen te zien.





 Het verhaal draait om een man en een vrouw die samen een dagje uit gaan om te picknicken en te sportvissen (de originele Roemeense titel is “Pescuit Sportiv” wat zoveel betekent als sportvissen). Hij is docent en zij is zijn minnares. Op het eerste oog lijkt de film zich te ontvouwen als standaard relatiedrama totdat de man plots iemand aanrijdt. Het slachtoffer blijkt een plaatselijke hoer te zijn en ze gaat zich mengen in de relatieproblemen.

Picnic is geschoten met een digitale camera en constant vanuit een eerste-persoonsperspectief gefilmd; zeker in het begin is dat even wennen. De camera moet hier en daar bizarre wendingen maken om het geheel mooi in beeld te krijgen al ligt daar uiteraard ook een deel van de charme. Eenmaal gewend aan het beeld en het perspectief is er prima naar te kijken.

 

De film moet het verder vooral hebben van het vreemde plot dat gelukkig een aantal draaien kent om anderhalf uur overwegend interessant te blijven. Helaas blijft de film ondanks de aardige plotwendingen constant in dezelfde versnelling hangen waardoor je op een gegeven moment gewoon zit te wachten op de volgende verrassing. De dialogen van dat moment verlies je zo een beetje uit het oog. De acteurs zijn op zich prima en doen hun uiterste best om de troebele intenties van de personages neer te zetten en de “battle of the sexes” uit te spelen. Zeker Maria Dinulescu die het hoertje Ana speelt overtuigt en is in Roemenië inmiddels een bescheiden ster geworden.

 

Ondanks de goede bedoelingen en de originele opzet weet Picnic niet geheel te overtuigen. De film zakt te vaak ineen en wordt dan een herhaling van zetten. Daarnaast maakt de camerahantering het, zeker in het begin, tot een taaie zit. Voor diegenen die nog niet gewend zijn geraakt aan digitale film is dit dan ook een afrader. Als relationeel drama met een vleugje thriller is Picnic soms best aardig, maar niet spannend genoeg en over het geheel niet intrigerend genoeg om te spreken van een geslaagde film.