
Door Erwan Ticheler
23/03/2011
The Adjustment Bureau
Ouderwets Hollywoodvermaak
In een tijd van remakes, reboots en plat vermaak is het goed om te zien dat Hollywood nog steeds in staat is om uitstekende blockbusters af te leveren. Regisseurs als Christopher Nolan en David Fincher zorgen daar wel voor en anders heb je nog acteurs als George Clooney en Matt Damon die regelmatig in prima grote titels verschijnen. Laatstgenoemde speelt nu de hoofdrol in The Adjustment Bureau, een actie-thriller van debuterend regisseur George Nolfi en losjes gebaseerd op een kort verhaal van Philip K. Dick.David Norris is een veelbelovend doch onberekenbaar politiek talent die zeker lijkt van het senaatsschap in de staat New York. Op een mooie dag wordt hij echter geconfronteerd met een jeugdzonde in de krant en verliest hij zelfs de verkiezingen. Die verkiezingsavond ontmoet hij - op het toilet notabene - de verleidelijke Elise die op de vlucht is voor de politie vanwege een kwajongensstreek. Na deze korte en vurige ontmoeting zien de twee elkaar een tijdje niet meer tot een toevallige ontmoeting in een bus. Ze beloven elkaar te zullen zien, maar een mysterieuze kracht weerhoudt de twee. Wat blijkt is dat een team van mannen met fedora’s het lot van David Norris bepalen en in dat lot staat beschreven dat David en Elise niet voor elkaar bestemd zijn. Wat volgt is een strijd tussen David en de mannen waarbij zelfs de toekomst van de Verenigde Staten op het spel staat.
Zo op het eerste oog klinkt het plot van de film ontzettend gefabriceerd en sentimenteel. The Adjustment Bureau moet je zeker ook niet te serieus nemen, want het is zoals gezegd gebaseerd op de ietwat zweverige geest van Dick. Buiten dat is de film zelf ook niet altijd even coherent. Zo kan het adjustment team de tijd stop zetten, maar zodra David op de vlucht slaat zijn ze hier ineens niet meer toe in staat. Tevens kunnen leden van het team via deuren zich verplaatsen naar plekken aan de andere zijde van de stad New York, maar enkel als ze de hoed op hebben. Het team dat zichzelf omschrijft als een soort engelen van het lot blijken dus helemaal niet zo onderscheidend te zijn als op het eerste oog lijkt. Sterker nog, als gewone mensen de hoed op hebben kunnen ook zij zich supersnel verplaatsen.
Dit soort oneffenheden daar gelaten is The Adjustment Bureau vooral een geweldige blockbuster. De actie spat van het scherm met zeer onderhoudende achtervolgingsscènes , een spannend thriller aspect waarbij je als kijker constant denkt: “waar gaat dit naar toe?” en een chemie tussen Matt Damon en Emily Blunt die van het scherm druipt. Dat laatste punt is misschien wel het allersterkste aspect van de film, want ik kan me niet zo gauw een beter samenspel in een Hollywood film verzinnen van de afgelopen jaren. Vanaf het eerste moment dat de twee elkaar zien is het meteen raak en dit blijft zo tot de prima climax. In verdere rollen overtuigen Terence Stamp als het norse teamlid Thompson, John Slattery als de droog komische Richardson en vooral Anthony Mackie als het menselijke teamlid Harry, een rol die helaas ondergesneeuwd raakt en te weinig ruimte krijgt.
Het politieke aspect moet je met een korreltje zout en in een scène gaat de film wel erg ver door te stellen dat het 'adjustment team' al sinds mensenheugenis ons volgt en stuurt, een paar maal hebben ze ons vrije ruimte gegeven wat leidde tot wereldoorlogen en spanningen tussen Oost en West. Het leidt gelukkig niet af van het geheel dat erg vermakelijk is en nooit die mate van serieusheid kent. Zoals gezegd is The Adjustment Bureau namelijk een echte actiethriller. De special effects zijn overtuigend en worden vaak ingezet om een bekende plek in New York te tonen zoals het Vrijheidsbeeld, het stadion van de New York Yankees en de top van het Empire State Building. De deadline structuur werkt en zodoende overtuigt de climax die in andere handen makkelijk had kunnen verzanden in melodrama.
Het is erg fijn om te zien dat Hollywood zo nu en dan komt met originele en onderhoudende films. Tijdens The Adjustment Bureau verveel je je geen seconde en ben je tevens getuige van twee fantastisch samenwerkende acteurs waarbij Damon zich langzamerhand ontpopt als de nieuwe grote Hollywood superster aangezien hij aantoont zowel in serieus als in vermakelijk werk het beste in zichzelf naar boven te kunnen halen. The Adjustment Bureau is een onderhoudende, weinig pretentieuze topfilm met een emotioneel hart. Veel meer kan en hoeft een Hollywood blockbuster niet te bieden.


Plaats uw reactie

Arnoud Goos op 24/03/2011
I'm not even supposed to be here today.
Ik ben erg benieuwd naar deze film en het pleziert me dat hij door Filmorama zo positief wordt ontvangen ;) Ik hoop hem vanavond te gaan zien.


Christian op 24/03/2011
Nu word ik ook benieuwd. Had nog niet veel gehoord over deze film, maar zet em zeker op mn to-watch lijstje.


Erwan op 24/03/2011
I don't know, I'm making this up as I go
Het is wel echt een film waarbij je niet te veel moet gaan nadenken, want dan kan je -zoals de Volkskrant deed - heel hatelijk gaan doen. Maar ik kon er erg van genieten.


Arnoud Goos op 24/03/2011
I'm not even supposed to be here today.
Net gezien: top film. Wat je zegt erwan, niet te veel nadenken en gewoon genieten. Hoewel niet even goed als, maar wel te vergelijken met Eternal Sunshine of the Spotless Mind: Een fantasie romantische komedie die gaat over een onmogelijke liefde en in de hoofdrollen twee acteurs die aan chemie geen gebrek hebben.
Verwacht zo dat de film misschien toch een beetje te vreemd is voor een groot publiek. Ik zat in Hilversum bij de eerste voorstelling, enige zaal in de stad en welgeteld vier mensen waaronder ik en mijn vriendin die verplicht mee moest van mij.. jammer.. leuke film.
Verwacht zo dat de film misschien toch een beetje te vreemd is voor een groot publiek. Ik zat in Hilversum bij de eerste voorstelling, enige zaal in de stad en welgeteld vier mensen waaronder ik en mijn vriendin die verplicht mee moest van mij.. jammer.. leuke film.

Albert op 06/04/2011
Wow! Vijf sterren lijkt mij nogal overdreven. Ik vond de film wel vermakelijk, maar af en toe was het een beetje lachwekkend: Die mannen met hun boekjes en hoeden en het plot zorgde ook voor behoorlijk wat hilariteit. Ik vond de romance tussen Damon en Blunt helemaal niet zo sprankelen (op de eerste scene na dan) en behalve David Norris was geen van de personages uitgewerkt. Vooral de emotionele backstory van Anthony Mackie voelde nogal geforceerd. Ook de effecten waren niet noemenswaardig bijzonder. Al met al een vermakelijke film, zeker, maar niet een parel.
