Door E. Frog

The Revenant begint als drama, verandert daarna in een bromance comedy, duikt weer even later het vigilante genre binnen om dan uiteindelijk te eindigen in een sci-fi/horror. 'Ach', denk je dan, 'als het dat maar is', maar het echt bizarre van heel het zaakje is dat hoofdpersonage Bart namelijk een zombie is, of een vampier, of iets daartussen. Zoals een “creature of ze night” leeft Bart bij nacht, heeft hij bloed nodig om niet in sneltempo af te takelen, maar heeft dan weer wel de typische looks van een zombie. En dat allemaal na wat kogels in hoofd en borst te hebben ontvangen tijdens zijn tour in Irak. Een mens zou voor minder thuisblijven.

 

Ieder segment is competent gemaakt en zeker amusant om naar te kijken, met als uitschieter het stuk waarin Bart toevallig het vigilante pad opsukkelt en dat geweldig goed lijkt te smaken, maar uiteindelijk rekent het gebrek aan identiteit en richting toch wel af met de film. Niet alleen het hoofdpersonage en het genre is een beetje van alles, ook de toon van de film blijft constant veranderen. Het ene moment lijkt het net The Hangover terwijl het 20 minuten later weer een heel zwaarmoedige sfeer kan hebben. Het doet denken aan een reeks kortfilms met hetzelfde personage die zonder enige rode draad aaneen zijn geregen. Goeie ideeën zijn er in overvloed,  maar door de besluiteloosheid van regisseur Kerry komt er geen enkel echt tot bloei.


 

Die bijna constante shift houd wel in dat de film gans de speelduur blijft verrassen, maar 2 uur kijken naar iets met zo'n joekel van een identiteitscrisis zorgt er voor dat The Revenant je uiteindelijk met een onvoldaan gevoel gaat achterlaten. De speelduur helpt daar ook niet meteen aan mee. Zo'n 2 uur(!) volgen we Bart in zijn zoektocht naar, ja naar wat eigenlijk? Ook daar is niet meteen duidelijkheid over. Wil hij zijn verloofde terugwinnen, de misdaad bestrijden, het slechte pad opgaan? Als u het weet, mail me dan even...

Het mag een wonder heten dat hoofdrolspeler David Anders(Heroes)het er zo goed vanaf brengt. Wat men hem ook voorschotelt, hij speelt heel geloofwaardig, zonder dat ondeugend kantje te vergeten dat hem ook zo goed afging in Heroes. Als er al iets is wat The Revenant aan mekaar houd, dan is het wel Anders.

 

Moest eenmansteam Kerry Prior(producer-regisseur-schrijver) de film hebben gebracht zoals de synopsis, de poster en de trailer ons beloofde, een leutige variatie op Boondock Saints, had dit veel beter gescoord. Het zal zijn plaats in de genrecinema zeker wel vinden want het is degelijk gemaakt, toont flitsen van originaliteit en is niet onaardig om naar te kijken. Toch is Prior's film volgens mij te veel vis noch vlees om binnen 5 jaar nog echt herinnerd te worden.

 

Deze review maakt deel uit van onze Zombiebattle 2012.

Er werd gekozen om te schieten met de Red One camera en dat haalt de visuele kant van de productie ongetwijfeld een graadje of 2 naar boven. Ondanks dat The Revenant een behoorlijk donkere film is ziet het er behoorlijk goed uit. Je krijgt een enorm klaar beeld met een aanvaardbaar niveau wat betreft scherpte en details. Zo kan je zonder enige moeite de geweldige make-up effecten bewonderen. Contrast en zwart is sterk en digitale noise blijft binnen de perken. Crush heb ik nooit opgemerkt. Het beeld is echter nogal vlak en heeft die typisch overgepolijste videolook. 


 

Je gaat hier uiteraard geen mix aantreffen die op kan tegen Bay's Dark of the Moon, maar deze DTS-HD 5.1 staat zeker zijn mannetje. De dialoog is helder en steeds goed verstaanbaar, de muziekscore(een mix van rock en synthesizer) klinkt geweldig en het is misschien wat cliché, maar overvliegende helikopters en geweerschoten in de surrounds, zijn nog steeds perfect werkend om je midden in de ervaring te plaatsen. Qua beeld en geluid is The Revenant niks om over te klagen.

 

Deleted Scenes

Making Of The Revenant

Achter de Schermen

De Acteurs – David Anders, Chris Wylde, Louise Griffiths, Jacy King

De Regisseur – Kerry Prior (Producer, Regisseur, Schrijver)

Het Special Effects Team