Un Baiser S'Il Vous Plaît

Kussen en consequenties

Het vragen om een kus is een teken van voorzichtigheid en dat is dan ook precies het woord dat deze film omschrijft. In ‘Un baiser s’il vous plaît’ houden de personages tot in het extreme rekening met elkaars gevoelens, wat zich uit in een bijna frustrerend geaarzel. Vooral de ongeduldige kijker zal met jeukende handen achter de buis zitten, klaar om de personages een flinke duw in de (al dan niet goede) richting te geven. Maar juist de aanhoudende schroom is wat de film zijn charme geeft en de kijker alle 96 minuten op het puntje van zijn stoel houdt. Met name liefhebbers van het romantische genre zullen met terechte nieuwsgierigheid van de anderhalf uur durende besluiteloosheid genieten. (Dit gezegd, de film had niet langer dan deze 96 minuten moeten duren, gezien het ongeduld na de eerste 15 minuten al begint te kriebelen.)

Het verhaal begint op een willekeurige dag in Nantes: Émilie stapt door een typisch Frans straatje met een kleine koffer op wieltjes aan haar hand. In haar zakelijke kleding ziet ze eruit als iemand die thuis hoort in grotere, of minstens bruisendere plaatsen dan het scheve straatje van Nantes en als ze Gabriel aanspreekt, wordt dit bevestigd. Op het moment dat de twee het woord tot elkaar richten, slaat de vonk duidelijk over. Gabriel geeft Émilie een lift naar haar hotel, waar de kijker overigens niets van ziet. Als in de volgende scène het gammele busje van Gabriel daar dan arriveert, is de wederzijdse aantrekkingskracht tussen de twee meer dan duidelijk.

Voor ze uitstapt, vraagt hij haar om een kus. Émilie weigert, maar met tegenzin. Gabriel dringt aan en wil weten waarom zij hem niet wil kussen. Ze wil hem niet direct antwoord geven en reageert ontwijkend. Na wat doorvragen ontdekt Gabriel dat Émilie een partner heeft. Dat houdt hem niet tegen: hij heeft ook een partner, maar, zegt hij zelf, niemand hoeft er ooit van te weten. Émilie heeft wel oren naar (of lippen voor) een kus zonder consequenties maar ze besluit het niet te doen. Een verhaal over een verkeerd afgelopen kus houdt haar tegen. Nieuwsgierig wil Gabriel weten wat voor verhaal zoveel impact kan hebben op de beslissingen van een volwassen vrouw. Ze vertelt het hem op voorwaarde dat ze elkaar erna nooit meer zien. Op die manier kan het haar of haar naasten niet achterhalen. Gabriel gaat hier natuurlijk me akkoord en gaat met haar mee naar binnen.

Ze beginnen met een kop koffie in de lobby en eindigen laat (zonder café of kroeg in de buurt die op dat uur nog geopend is) in Émilie's hotelkamer. Van de lobby tot de hotelkamer heeft Émilie gepraat; uitgelegd waarom ze Gabriel niet wil kussen, maar uiteindelijk volgt dan toch de kus.

Of dit een bevredigend einde van de film is, moet iedere kijker voor zichzelf beslissen. Het is Émilie's verhaal dat in de film de toon zet (en om die reden hier niet beschreven wordt). Het ligt er maar aan wat je van haar verhaal vindt, om een mening te kunnen vormen over de lang verwachte kus van Émilie en Gabriel.

Un baiser s'il vous plaît lijkt met vlagen op een mix van Bridget Jones's Diary en Amélie, maar is geenszins een typische vrouwenfilm. Met de nodige passie, klunzige voorzichtigheid en botte (maar oprechte) uitspraken is Un baiser een film voor iedereen met een tikkeltje meer romantiek in zijn donder dan de gemiddelde kijker. Een must-see voor de romantische filmliefhebbers onder ons.