» Het Duitse...
» Een kerstige top 12
» De 12...
» Maar dat klinkt als...

Door Arnoud Goos

20/05/2011

Twaalf films, personen, scènes, props, etc. die één ding gemeen hebben: ze hebben iets gemeen.

Dronken Dooohzijn - de beste alcoholistenfilms

Cat on a Hot Tin Roof (Richard Brooks, 1958)

“I'm ashamed, Big Daddy. That's why I'm a drunk. When I'm drunk, I can stand myself.”

Veel films in deze lijst zijn gebaseerd op ofwel romans ofwel toneelstukken. Eerder kwam al schrijver Charles Bukowski te sprake wiens oeuvre vooral bestaat uit het beschrijven van een dronkenmansleven, maar ook in Tennessee Williams' toneelstukken wordt regelmatig naar de fles gegrepen (net als Bukowski was Williams zelf ook alcoholist). In Cat on a Hot Tin Roof zet Paul Newman regelmatig het glas aan zijn lippen, iets wat we hem later in de lijst nogmaals zien doen, evenals tegenspeelster Elizabeth Taylor.

De broers Gooper (Jack Carson) and Brick (Paul Newman) zijn naar huis gekomen in New Orleans om de 65e verjaardag van hun zieke vader, Big Daddy (Burl Ives) te vieren. Brick is hevig aan de drank en heeft net zijn been gebroken door in een zatte bui over horden te willen springen op de atletiekbaan van zijn middelbare school, waar hij ooit zo succesvol was. Brick is gaan drinken nadat zijn beste vriend Skipper zelfmoord pleegde. Deze zelfmoord heeft ook zijn doorwerking op het huwelijk van Brick met Maggie (Elizabeth Taylor), aangezien hij haar gedeeltelijk verantwoordelijk houdt voor zijn dood. Maggie, die wel met Brick naar huis is gegaan voor Big Daddy’s verjaardag, is verbitterd omdat haar man haar niet meer ziet staan en omdat ze geen kinderen kan krijgen, in tegenstelling tot haar schoonzus die er wekelijks één lijkt uit te poepen.

Voor de verfilming van Williams’ toneelstuk werden de verwijzingen naar de homeseksuele geaardheid van Brick en zijn relatie met zijn beste vriend Skipper behoorlijk ingeperkt. Ze zijn niet helemaal verdwenen, maar het waren nu eenmaal de jaren vijftig waarin door de Production Code gewoon nog niet zoveel kon worden besproken op het witte doek. Ook het einde van het toneelstuk werd drastisch omgegooid. Dit alles tot ergernis van Williams en hoofdrolspeler Paul Newman, die in de veronderstelling was dat het originele script zou worden verfilmd. Niettemin werd de film bijzonder positief ontvangen en voor zes Oscars genomineerd, waaronder nominaties voor Newman, Taylor, Brooks, script en Beste Film.

Regisseur Brooks en acteur Newman zouden vier jaar later weer een stuk van Tennessee Williams verfilmen, namelijk Sweet Bird of Youth (1962). Ook in de deze film wordt flink wat gedronken, al is het hier niet zozeer Newman die naar de fles grijpt als wel zijn briljante tegenspeelster Geraldine Page. Het toneelstuk Cat on a Hot Tin Roof was in het theater geregisseerd door Elia Kazan, die ook Williams’ toneelstukken A Streetcar Named Desire en Baby Doll succesvol had verfilmd. Ook Sweet Bird of Youth zou Kazan in het theater regisseren, maar wederom was het Brooks die bij de verfilming aan het roer stond.

Pagina's 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Plaats uw reactie

Marcus op 15/02/2012

Jammer dat de films Bad santa en Fear & loathing in Las vegas er niet bij staan.
Bad santa gaat over zeker wel over een alcoholist en nog goed gespeelt ook door billy Bob thornton, ear en Loathing in las vegas gaat ook over een alcolholist maar is niet echt duidelijk omdat Hunter S Thomson er ook nog andere drugs-achtige dingen tot zich nam ( je verzint het zo gek niet of hij heeft het gebruikt).

StevenRex op 05/01/2017

propecia diclofenac buy inderal meclizine isoptin tetracycline levlen online noroxin vantin

Gytha op 16/03/2017

It's spooky how clever some ppl are. Thnska!