Apollo 18

Anonieme horror

Gonzalo López-Gallego zette zichzelf luttele jaren geleden op de kaart met El Rey de La Montana ofwel King of the Hill, waarmee hij succes scoorde op Imagine (voormalig het Amsterdam Fantastic Film Festival). Amerika zag het succes op verscheidene Europese festivals ook en de bazen in Hollywood gaven López-Gallego de kans een kleinschalige horrorfilm te regisseren. Apollo 18 geldt voor López-Gallego echter als een redelijk anonieme film. Zijn naam is niet te vinden in de openingscredits, en pas laat in de eindcredits, en op geen van de posters en in geen van de trailers was zijn aanwezigheid af te lezen. Dat komt omdat Apollo 18 een found-footage film is, die de pretentie heeft écht beeldmateriaal te zijn van een geheime maanlanding.




Het probleem van Apollo 18 zit dan ook in het concept, niet in de uitwerking. Het idee is dat NASA per abuis beeldmateriaal heeft gelekt van een ongepubliceerde maanlanding. Een aantal anonieme filmmakers zouden het materiaal gemonteerd hebben tot docu en verkocht hebben aan de Weinstein Company. De marketing speelde in op het succes van Paranormal Activity, en beweerde dat het materiaal volledig echt was, waardoor cast en crew er in de marketing bekaaid vanaf kwamen. Het hele concept vloert de film, want voor een found-footagefilm wordt de situatie nergens geloofwaardig. Hoe goed López-Gallego ook het maanlandschap weet te simuleren, en hoe realistisch het gebruik van filmstock en camerabewegingen ook is, het concept is te ridicuul voor woorden.

Het idee van een maanlanding die nooit bekend is gemaakt is al moeilijk te verkroppen. Maar zelfs de meest geflipte complottheoristen zullen op den duur het vertrouwen in de echtheid van de materie verliezen. Wanneer het horroraspect de film insluipt ondermijnt dit de aanvankelijk realistische setting van het geheel. Het idee van de antagonist is niet eens verkeerd, conceptueel goed gevonden zelfs, maar deze past beter in een horrorkomedie of campy b-film, dan in een poging tot grimmige docu-horror. Daarmee blijkt Apollo 18 een ongemakkelijke mix tussen over-the-top-horror met een absurde vijand en een realistische mockumentary met een realistisch aanvoelende cameravoering.

Want López-Gallego doet enorm zijn best de film zo authentiek mogelijk over te laten komen. De camera's kennen een enorme grain en ruis, wat zowel realistisch als sfeerverhogend werkt. De cameravoering is schokkerig en misselijkmakend, maar ook dit werkt uitstekend. Daarnaast is de uitwerking van de ruimtesetting erg realistisch. Het maanlandschap voelt materieel genoeg om niet over te komen als een bordkartonnen decor, en de voertuigen zien er uit als rommelige high-tech. Het ziet er stevig uit, maar ook alsof het gebruikt wordt en is. Niet die klinische designerruimteschepen zoals je die vaak in jaren zeventig scifi ziet. Het is jammer dat  López-Gallego duidelijk zoveel talent heeft voor de visuele kant van de film, maar moet behelpen met materie en een concept van uiterst dubieuze kwaliteit.

De Schijf
De blu-ray van Entertainment-One Benelux kent geen extra's. Zonde, want dat had de aanschaf op blu-ray nog kunnen onderbouwen. Nu kun je beter uitwijken naar de goedkopere dvd, want Apollo 18 is niet gemaakt voor de blu-ray. De film berust juist op zo goedkoop mogelijk ogende footage, en ook het geluid is gestoeld op de techniek van zo'n dertig jaar terug. Een film die er zo crappy mogelijk moet uitzien is geen must voor op de blu-ray. 

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.