Door Ronald Rijntjes
10/12/2017
'De cameraman, die soms schreeuwde: Inge kijk eens hier heen, hier staat de camera'
In gesprek met actrice Ingvild Holte Bygdnes
Voor de release van de nieuwe Noorse detective-serie Monster was hoofdrolspeelster Ingvild Holte Bygdnes in Nederland om te praten over haar rol als Hedda Gilbert en hoe zij hierin is gerold. Zij was hier voor het eerst en Filmorama.nl sprak met haar in Rotterdam.
Wie is Ingvild Holte Bygdnes, de vrouw achter de actrice?
Uhm, ik doe veel theaterwerk, daar begon ik in 2011 en woon met mijn vriend in Oslo. Hij is een meubelmaker. Verder weet ik niet hoe hij het met mij uithoudt, haha. Ik kom uit het noorden van Noorwegen, het is 24 uur rijden vanuit Oslo. Wanneer je uit het noorden komt dan kom je niet verder in het noorden, maar ga je juist naar het zuiden. Het is er wel erg geweldig. Met een uitgestrekt landschap. Het stopt gewoon niet. De ‘noordelingen’ zijn wat vriendelijker. We hebben meer passie, en in het zuiden is dat minder. Nu ben ik meer een stadsmeid geworden.
Wat vind je leuker theater of film?
Ik vind het beiden wat hebben. In het theater werk je met een hechte groep en speel je elke avond anders en heb je live-publiek. Als het dan de ene avond wat minder gaat dan heb je de volgende dag weer een nieuwe kans. Bij tv-series ben je meer op jezelf aangewezen. Je ziet veel mensen langskomen die dan even hun ding doen en gaan weer verder. Ik was daar constant aanwezig.
In Vardø namen we de buiten locaties op en daarna deden we weer opnames in de studio vlakbij huis.
Hoe ben je actrice geworden?
Het was in ieder geval niet vanuit mijn ouders ontstaan. Mijn vader is een ingenieur en politicus en mijn moeder is een fysiotherapeut. Toen ik klein was ging ik dansen. En raakte daarna in aanraking met de toneelschool. Ik moest wel kiezen tussen dans of theater, want ik kon ook naar een dansschool gaan in Kopenhagen.
Hoe kwam je tot deze rol?
Ik ontving een mail van een casting-director, want zij waren op zoek naar een actrice die uit het noorden komt. En toen ben ik op auditie geweest. Waarna ik een telefoontje kreeg en zij mij vertelde dat ik tot de laatste drie behoorde. En ik nog even mijn uiterste best moest doen om de rol te krijgen. Spannend was dat wel, want de zelfde dag had ik ook nog een première van een theaterstuk waar ik in stond, dus dat was wel even chaotisch die dag. Ik was wel gefocust daardoor.
Hoe heb je je voorbereid op deze rol?
Het plan was om in de politieschool mee te draaien, maar daar was geen tijd meer voor. Ik heb veel voor mezelf geoefend en ik had schietlessen gehad. Men vond mij de beste en het voelde ook goed, ik had er controle over. Alleen in de serie hebben we weinig geschoten. Dat is ook niet de bedoeling van de serie, want het gaat meer om de details. Af en toe mochten we improviseren en ontstond er een meer artistieke wereld.
Heb je hier veel geleerd?
Jazeker, ik heb heel veel geleerd, met name van de regisseur en de cameraman, die soms schreeuwde: “Inge kijk eens hier heen, hier staat de camera”. Maar je leert ook veel van het spel in deze setting. En om film te maken in de totale zin van het woord. Daarnaast heb ik veel gehad aan acteur Jakob Oftebro. Van hem ik de techniek geleerd en vond het prettig om met hem te mogen werken.
Wat vind je goed of prettig aan het personage Hedda?
Hedda is een gewone persoon die net als de echte mens is. Juist gewoon en vertrouwelijk. De kijker moet ook iets hebben met Hedda. Ik ben echt blij met haar, we hebben allemaal wel eens twijfels of lopen ergens van weg. Dat doet zij dan ook wel veel, maar ze komt ook terug om ervoor te gaan en de klus af te maken.
Wat vind je een slechte eigenschap van Hedda?
Ze denkt erg zwart-wit en dat kan haar in de weg zitten. Ze is net een tijdbom, een binnenvetter. Ze explodeert dan ineens en klapt direct uit de school. Zo ben ik zelf niet, want ik ben juist meer open en zeg graag direct hoe ik ergens over na denk.
Is het geloof een belangrijk gegeven in deze serie?
We willen niet dat Sami-mensen nu eenmaal zo zijn. De religie die in deze streek aanwezig is heeft eigenlijk drie verschillende religies, die van de natuur, van de katholieken en van de Sami. Iedereen heeft een eigen interpretatie van het geloof of van de natuur. Voor mij is het gewoon het leven zoals het is. Je houdt van mensen en gaat om met degenen zoals ze zijn. We willen niet dat deze bepaalde groep nu eenmaal zo is, maar dit juist in het midden laten. We vertellen ook niet waar het zich precies afspeelt en hoe deze culturen met elkaar omgaan. Het hoeft ook niet allemaal realistisch te zijn.
Wat is je favoriete scene?
Dat is die met mijn vader, de laatste scene in de eerste aflevering, met het gevecht en waar ik met het wapen stond. Maar ook de scenes die ik heb met acteur Reidar Sørensen. Die mijn vader speelt, met hem heb ik ook vaak in het theater gespeeld. Erg fijn om met hem te werken. Dat voelt gewoon speciaal en goed.
Kunnen we wat nieuws van je verwachten?
In maart komt er een komedieserie Communion. Waarin een gemeenschap geld moet investeren binnen zes maanden anders verdwijnt het. Dit is van de makers van Lilly-Hammer. Kunnen we nog een tweede seizoen verwachten? Ik denk het niet, dit is een vrij afgerond seizoen.
